bugün

dünyayı kasıp kavuran, kurallara bağlı kalmadan her şeyi tekrar idrak etmek ve içinden geldiği gibi yaşamak, sorgu suale mahal vermemek tanımlarını barındıran aslında bir yaşam tarzı olan postmodernizmin toplumları etkileyen olumsuz sonuçlarıdır.
(bkz: emolar)
bireyi yücelterek, asosyal,
kendi arka bahçesinde
etliye sütlüye karışmadan, yaşadığını zanneden kişilikler yaratmasıdır.

görecelilik kavramının içini boşaltmasıdır.
artık herkes kendine göre müzik, sinema, vs.. gibi
saçma sapan demogojilerle ortalıkta dolaşıyor.
adam 1400 lerde bir eser veriyor,
"olmamış yeeaa bana göre." diye yırtık dondan fırlar gibi fırlıyor biri.

ne olmamış lan öküz. kuralsızlık diyosun da bu kadarı da fazla.
bunca birikim senin mabadından mı çıktı?

80 sonu ve 90 sonrası türkiyesi için ise apolitik, bencil, okumayan, fırsatçı bir nesil yarattı.
bunun sonuçlarını en net aldığımız yıllar ise 2000 lerin türkiyesidir.
müzikte, sinemada, diğer sanat alanlarında ve siyasette.