pollyanna tripleri

hayatın her acı durumundan bir mutluluk, bir guzel ders cıkarabilen karakter durumlarıdır.

üzüntüsünden böğüre böğüre ağlayacak insanın karşısına geçip "aaay neden üzülüyosun kiii? gül biraaaazzzz amaa! hayat güzel şekerim..." gibi cümleler kurma potansiyeli olan insanların davranış şekli.

mevlananın yetiştiği topraklarda unuttuğumuz değerlerdir.
samimiyet içeren her pollyanna tribi baştacıdır.

psikoloji de (bkz: tatlı limon) adıyla da bilinen bir aşırı iyimserlik sendromudur. Hani yarısında su olan bardağa dolu demenin ötesinde tamamıyla dolu zannetmek gibi birşeydir hatta.
Kaçınılması gerekli bir yanılgıdır, çünkü bu sendromun sonu; durmaksızın ertelenen hüzünlerin önünde sonunda kendi aralarında birleşerek bünyeden toplu intikam almasıyla sonuçlanabilir. Kaldı ki bir hepresyon(daimi depresyon) vakası bu tür kümülatif sükut-u hayallerde rastlanması hiç de zor olmayan bir gerçekliktir.

konuya vakfiyet babında laylaylom bir örnek için;

(bkz: en azından g tü kurtardık)

trip le bağdaşmayan davranış biçimidir. gerçi trip ne, onu da bilmiyorum ya...

nirvana'ya ulaşmış insanın yapacagı davranış. kanımca bu insanlar çok acı çekmiş oldugundan herşeye manasız bir biçimde gülmekte ve olsun hayat çok güzel demektedir. yani bu davranışları istem dışıdır. yoksa akli dengesi yerinde olan bir insanın acılardan mutlu olması pekde olası degildir. bu tribi atan kişilerin çocukluguna inmek gerekmektedir.