bugün

dine saygı adı altında dayatılan söylem. adamlar kendilerinde her türlü, simge, sembol ve toplumsal anlamda değeri olan şeyleri sorgulama hakkını görürken inandıkları peygamberin sorgulanmasını da saygı kılıfı altında tartışılamaz ve eleştirilemez ilan etmektedirler. eğer ki birey başka şeyleri eleştirebilme hakkını kendinde görüyorsa kendi değerlerinin de eleştirilme hakkı olduğunu baştan kabul etmiş demektir. hem peygamberlerin tartışlamayacağı gibi bir zorunluluğun neden kaynaklandığı ise mantıklı olarak açıklanamamaktadır. tek söylem "değerlerimize saygı"e o zaman demezler mi; değer sahibi sadece sen değilsin. işte bu durumda da ortaya değerin şiddeti devreye giriyor. herkesin kendi değerini en değerli kategorisinde değerlendirebilme hakkı elbette mevcuttur ancak değerlerin eleştirilememesi gibi bir peşin kabul isteği oldukça saçmadır. nasıl ki toplumsal liderler eleştirilebiliyorsa peygamberler de toplumsal lider kavramı içerisinde değerlendirilip eleştirilebilir. bunun önünde hiçbir neden engel olarak duramaz. eğer ki işe metafizik öğreler yükleyip olayları mistize etme yanlışına girilirse o zaman tüm toplumsal liderlere de kutsiyet ve mistisizm atfedilebileceği gerçeğini belirtmek gerekiyor.

hiç bir neden bir olgunun eleştirilmesi önünde engel olamaz. hele hele sanrılara dayanarak, mistisize edilen şeylerse bunlar.
putperest iddiasıdır. islam aşığı olan insan zekidir. her şeyi düşünür ve sorgular. aklı ona yol gösterendir.
Peygamberler in eleştirilememe nedeni, kafası karışık kişilerin saçma sapan tesbitlerde bulunmaması içindir. Eğer böyle bir kural olmasaydı bu başlığı açan gibi daha nicelerinin zırvalıklarını dinlerdik...
Peygamberler, toplumsal lider sıfatından daha farklı bir katagoriye mensuplardır. Onlar, Allah(c.c.)'ın elçileridirler. isteyen onların peşinden gider, istemeyen gitmez. Hiç birisi oy çoğunluğuyla, ya da buna benzer durumlar neticinde peygamber seçilmedi. O yüzden bilmemne liderleriyle kıyaslanmayacak kadar kutsal bir mevkiiye tabiidirler.

Yalnız sorgulamadan, sorgulamaya fark vardır. Yargılarmışçasına davranılırsa, bu yanlıştır. Ama inanmak için sorgulanıyorsa, daha farklıdır. Hatta ki, sorgulamak yerine, "araştırmak" kelimesi daha uygundur.
1,15 oranı... oynanmaz..