patadanak şiir okununca beklenen tepkiyi verememek

(bkz: patadanak)

olmuyor aga. şiir sevmeyen adama küt diye dörtlük patlatınca hem beklediğin tepkiyi alamıyorsun hem de adamı zora koşuyorsun. şekilden şekile giriyoruz lan. sorun önce abi, "bak muhteşem bi şiir var bu konuda" deyin, önden bi hazırlayın bizi. bi vaziyet alalım.

duygusuz değiliz biz de ama şiir başka konu. aşırı naiflikten hastaneye kaldırılmak ayrı bi şey. duygusuz değiliz, sadece şiir sevmiyoruz. yoksa bizim de "beni sevmesi için her şeyimi verirdim" dediğimiz birileri var. hani dalga geçiyoruz biz de ama "bir kere içten aşkımmmmm dese" diye yanıp tutuştuğumuz birileri var. küçük yeğenini öptüğü gibi salyalı, dolu dolu öpse ya beni de dediğimiz birileri var. yanında saçmaladığımız, sanki eşek kadar olmamıza rağmen onlayken hala süleyman demirel taklidi yapan çocuğun mizahına sahipmişiz gibi hissettiren birileri var. var abi birileri işte, bi gün çıkıp "ben zamanla aşık olurum" dediğinde 3 yerimizden vurulmuşuz gibi hissettiren. o günden sonra otobüslerde insanların yer vermelerini sağlayan yaralar açan ki bu yer verenlere ankara bebeleri de dahil. o kadar kurşun yemek düşün artık.

var yani bizim de "biri"lerimiz ve duygularımız. ama şiir başka bir şey. sorun önce abi, "bak muhteşem bi şiir var bu konuda" deyin, önden bi hazırlayın bizi. bi vaziyet alalım amk.