otobüste yer verme zorunluluğu

birçok yaşlının var olduğunu zannettiği zorunluluktur.

tamam, hani o an içten gelmiştir kalkılıp yer verilir. fakat sanki buna mecbur olunuyormuş gibi sürekli gençleri gözle veya sözle taciz etmenin, psikolojik baskı uygulamanın gereği ne?

o kadar adam var otobüste, bula bula bir kişiyi mi buldun?

dolu otobüse binerken varsayılan şey.
ayakta gitmeyi göze almayan dolu toplu taşım aracına binmemelidir.

istanbul gibi mükemmel toplu taşıma sistemi olan, insanların 5 dakika beklese oturarak da değil yatarak seyahat edeceği otobüslere sahip şehirde bütün suçun yaşlılarda olmasının sonucu. gariban ve güçsüz, zayıf, bitmiş gençlerin en büyük çilesi.

not: diğer şehirlerde zaten helikopterle evlerine bırakıyorlar yaşlıları.

en cok kafami kurcalayan sey ne biliyor musunuz? ben cok yorgun oldugumda ilk otobuste ayakta gitmek yerine bir sonraki otobusu bekleyip oturarak gitmeyi tercih ederim. bu durumda durakta fazladan yarim saat, en az yarim saat daha bekliyorum, sirf yorgun oldugumdan oturarak gitmek icin. pat, yasli biri geliyor oglum yer ver oturayim. tamam, yaslisiniz biz genciz falan da benim bekledigim fazladan yarim saat ne olacak?

askerlikteki vicdani ret olayina benziyor bu.

zorunluluk meselesi görecelidir. elbette vicdanen ve saygı nedeniyle hamilelere vs. yer verilmelidir ama verilmiyorsa da tatsızlık cıkarılmamalıdır.

gençlerin çürüttüğüdür.
bayanlarla yer vermemek için kadın erkek eşitliliğini öne sürerler yaşlılara ver vermemek için kendilerini yaşlı hissetmesinler diye yer vermiyoruz derler.

Siz otururken omzunuza malum organını dayayan amcaya yapıcağınız malum hareket.

(bkz: #8237902)

hastaysanız, yorgunsanız, taşıdığınız poşetler ya da çantanız ağırsa ve evinize oturarak gitmek, otobüste ordan oraya yuvarlanmamak için ana durağa başka bir otobüsle gittiyseniz bile, yer verilmesi gereken kişilerin sadece yaşlılar olduğuna inanan insanlar tarafından size uygulattırılan zorunluluk.

bir çesit uydurmadir lakin boyle bir zorunluluk yoktur. yerini istersen verirsin istersen vermezsin vicdanina kalmis birsey.

kendini can havliyle otobüse atan bir hanım ablanın, gözüyle kurbanı seçip,ona doğru yürüyerek yapmış olduğu psikolojik baskı sonucu yurdum gencinin gösterdiği zoraki nezakettir.