osmanlı alimlerinin karaktersizliği

geri kalmamızın en önemli nedenlerinden biridir. osmanlı tarihi boyunca iktidarın yanlış uygulamalarına karşı çıkan alim sayısı yok denecek kadar düşüktür. arada çıkan bazılarının ise hakkından gelinmiştir. hiç öyle bilimsel konulara filan girmeyeceğim. din konusunda bile inancının gereğini hakkını vererek savunmaya cesaret eden pek az alim çıkmıştır.

osmanlı'nın şeriata aykırı sayısız uygulaması vardır. bunlardan biri devşirme uygulamasıdır. kuran'a göre cizye veren ehl-i kitabın malı, canı, ırzı, çoluğu, çocuğu güvence altında olması gerekirken, söz konusu kişilerin çocukları yüzlerce yıl boyunca zorla devşirilmiştir.

diğer bir örnek masum şehzadelerin daha bebekken katledilmesidir. uzatmayayım...

numunelik tek bir osmanlı alimi bilmiyorum ki bu tür uygulamaların dine uygun olmadığını söylemeye cesaret etsin!... gerçek şu ki onların dinlerine bile saygıları yoktu.

bir de meşhur 8. henry dönemindeki thomas more'a bakalım. en yüksek görevlerde bir eli yağda diğer eli balda yaşıyorken, 8. henry'nin anna boleyn ile evlenmek için eşini boşamasına ve devletle vatikan'ın bağlarını koparmasına karşı çıktı. çünkü bu uygulamaları dine uygun bulmuyordu. yaptığının bedelini canıyla ödedi. üstelik fikrini değiştirirse affedileceği defalarca vaad edilmesine rağmen... katolik kilisesi 1935'te kendisini aziz ilan etti...

http://tr.wikipedia.org/wiki/Thomas_More

avrupa tarihi thomas more gibi örneklerle doludur. bizim tarihimizde ise maalesef böyleleri çok az... onların ekserisi de ciddi tezler savunan ciddi adamlar değil, bildiğin meczuptular....

osmanlı padişahlarının -eğer öyleyse- karaktersizliğinden önde değildir.