ontolojik dualizm

varlikta, daima ve sadece iki prensibin varligini kabul eden descartes'ın, varlık felsefesi özündeki düşüncedir. ruh ve madde bu ontolojik düalizmin nesneleri olup; ruh düşünen, madde ise yer kaplayan tözdür.

filozofların pek çoğunun, başlarda yadsıyıp eninde sonunda içine düştüğü düşüncedir. descartes ile başladığı ya da descartes'a ait olduğu söylense de çok daha önceleri platon felsefesinde mevcuttur.

ontolojik düalizm bir fenomen ve bir tözün bir varolanı meydana getirdiğini söyler. aslında madde ve töz değil, fenomen ve tözdür. çünkü düalistler görünen bu şeylerin gerçekliklerini yadsır ve onlara fenomen der yalnızca.

aslında ontoloji içerisinde düalizmin var olabilmesi olanaksızdır. evet, saçma görünebilir ama ontolojide ve metafizikte varlık ayrımı yapıldığında bu pekala tutarlıdır. ontolojik düalizm olarak adlandırdığımız bu görüş, aslında özünde metafizik temeller barındırır. zira ontoloji varlığın tözü, kaynağı ile ancak son tahlilde ilgilenir. lakin metafizik bir ön-kabul ile başlar. temel fark budur.