olumlu insanin kaybetmekten korktugu seyler

gotu degil tabi ki, acacagim konuyu biraz sabir.

insan olumludur. olumden korkmak dogal hakkidir. ve sokrates mantigi ile bilinmeyen bir sey hakkindan yorum-arastirma yapmak sacmaliktir. cunku bilinmiyordur.

hayatin piyano taslari gibi dizili bir ortaminda yasama bir benzetme yaparsak en son tusa bir gun basilacak ve kimi icin bu aklindan inceye kimi icinse inceden kalinda son bulacak bir hayat tasvir edelim. ama olecegiz diye saga sola saldiralim demiyorum.

insan olumlu oldugu halde bir gun kendisini kaybedecegini bilir fakat inanmaz. olumune kadar kaybedecegi bir cok sey olacaktir..sevdikleri ve taptiklari..

(bkz: ölümden korka korka yasasan ne cikar)

insanin olumlu olmasindan mutevellit bu "$ey"lerin ba$inda hayat gelmektedir. olum hakkinda bir fikri olmayan insan hayat hakkinda en azindan bir fikre sahiptir. bahsi gecen ve vurgulanan "olumun bilinmezligi" kar$isinda bilinen bir $eyin bilinmeyenle degi$tirilmesi korkutucudur normal olarak.
en ba$ta kendi hayati, ba$kalarinin hayati bu noktada "hayat" kategorisi altinda listelenebilecek $eylerdir.
bunun yaninda, biraz daha iclere dogru yol aldigimizda, insanin tutkulari, yetenekleri, maddi manevi ozellikleri vardir ve bunlar toplamda insanin hayatini idame etmesinde onemli rol oynar. tabi ki bu oyunu kaybetmekten korkar insan..

insanin fiziksel olarak olumsuz olmasi mumkun degildir ancak mecazi anlamda olumsuzluk mumkundur. insan bu $ekilde olumsuz olamamaktan korkar. du$unun ki buyuk insan buyuk i$ler ba$ardi ve bunlar, insan oldukten sonra hemen unutuldu.. korkutucu degil mi? bu noktada verilecek cok ornek var tabi ki.. ancak farkli noktalara cekilebileceginden $imdilik es gecilebilir.

insanin kaybedecegi bir cok $ey vardir. ve ki$isel fikrim insan neyi kaybetmekten korkacagina cok cok iyi karar vermelidir.

olumlu veya olumsuz kim olursa olsun insanın en büyük korkusudur sevdiklerini kaybetmek.

pembe gözlükleri.

şimdi sizin aklınızda bir soru var! cümle başındaki sıfat tamlamasının sıfatı, pozitif manasındaki "olumlu" mu? yoksa fani anlamındaki "ölümlü" mü? ben ikinciyi daha kabul edilebilir buldum.

o zaman tanım: insanın ölünce bir daha göremeyeceği, tadamayacağı, yaşayamayacağı veya hissedemeyeceği şeyler olduğunu düşünmesi, ardından bu durum nedeniyle korkması olayıdır.

anket dolduran sen değil arkandaki tadında yazı: sigaradır efendim. ölünce en çok sigaradan ayrı kalacağım için üzülürüm gibi geldi. cennete gitmem halinde bile ne huriler, ne bal akan dereler ne de diğer sonsuz güzellikler. düşünsenize o manzaranın, o güzelliğin içinde yere çömüp bir sigara yakamamışsın. afedersin nikotin ihtiyacını patlıcan kemirerek karşılamaya çalışıyorsun. olmaz! yazık..