bugün

insanın içine ukte veya ukde olarak oturan bir tercih meselesidir.

sen susma okan. hep konuş. dişlerin aşınıp harfleri çıkartamaz hale gelene kadar konuş. televizyon kapalı nasılsa.
(bkz: okan bayülgen i anlamak)

diyoruz işte, hep zeka, hep zeka...
boş konuştuğunu farketmesinden ya da söylemleri ve yaptıkları arasındaki tutarsızlıkları farketmesinden bir nevi olgunlaşmasından kaynaklanabilecek mevzu.

mümkünse sus. hatta program yapmayı bırak artık.
gerçekte varolmayan bir durumdur. genelde konuşurken görülür ama profesörleri konuşturuyor arada susup.