bugün

tanım:aslında kimse odaya gelmemişken, yaprak bile oynamazken, odadaki tek şey sizin nefes ve klavye sesinizken görüş açısının ücra köşelerinde bir hareketlilik sanrısına kapılıp, birinin odaya teşrif buyurduğunu zanneylemek, akabinde gözleri söz konusu tarafa çevirince aslında kimsenin olmadığının idrakına varmak.

subjektif: tıp dilinde böyle bir şeyin ismi var mı bilmiyorum sözlük ama böyle bir sendrom resmen var. ne zamandır kapı açılmış da biri gelmiş beni izliyormuş gibi hissediyorum bir çeviriyorum kafamı kimse yok. uykusuzluk desen değil, madde kullanımı desen değil, vitamin eksikliği desen değil. ne biçim iş ben anlayamadım. kafayı yiyeceğim, paranoyak olacağım bu gidişle. biri bu genci kurtarsın.
(bkz: şizofrenik takıntılar)