necip fazıl okuyan zambialı yla gurur duymak

neyin kafası olduğunu cidden merak ettiğim duygu hali. yapay bir kültürel yayılma söz konusu. acayip böyle zenci zenci adamlar türkçe şiir okuyorlar ve insanlar bundan gurur duyuyorlar, gözleri doluyor falan. dünyaya bir şey versen, o adam gidip onu kullansa anlarım ama nedir bu yani. dinci ezikliğinin en belirgin şişkinliği. inanılmaz çirkin ve mide bulandırıcı. ama gurur duyuyorsunuz. sorsak hepiniz anti-emperyalist, anti-semitistsiniz. amerikancılığa karşısınız. ama afrika'da okul açıp necip fazıl'ı türkçe okutuyorsunuz, buraya getiriyorsunuz. sirk maymunu durumuna sokuyorsunuz zavallı insanları. o insanların türkçe şiirden çok farklı şeylere ihtiyacı var. bok attığınız şeylerin aynısını yaptığınızı göremeyeceğiniz kadar gözleriniz kör olmuş cemaatistanlılar, yazık

zambiyalının niçin necip fazılı okuduğuyla alakalı olan durum. kendi isteğiyle ise amenna ama ağabeylerinin istegiyleyse ........

shakespeare okuyan pakistanlıyla gurur duyan ingiliz'e -bu işler sömürmeden de oluyormuş- diye nazire yapmaktır.

dünya türk olsun düşüncesiyle kavrulan insancıkların olayı hemen vizyon ve misyona getirdiği durum. üç dil içerisinde boğuşan biri olarak söylüyorum, kendi kültürünü geliştirmediğin sürece yaptığın her şey kölelik sınırlarındadır.

edit: söz konusu entry silinmiş tabii.

yetersiz ve kısır bir duygudur. ama necip fazıl'ın fikilerini, eserlerini zambiyalılara kadar duyurmak, işte "yepyeni dünya düzeni"!