mutsuzluğun mutluluktan daha gerekli olması

hayatta gerçekten ve tümüyle mutlu olduğumuz anların yüzdeye vurumunu incelediğimizde gerçekliğine inanmamak için bir neden bulamayacağımız durumdur. öyleyse tümüyle ve saf bir gerçekliktir.

hayatta mutsuz olmak çok çeşitli nedenlere ve nedensizliklere bağlanabilir olmasıyla karşımıza çıkması çok olağan ve artık alışılmış bir şeydir. mutsuz olmaya gereken önemi veremediğimizi bile düşünüyorum zaman zaman. mutsuz olmanın tamamen farkına varamıyoruz ve belli bir koşuşturma halinde süren hayatlarında aslında mutsuz olduklarının farkına varamayan binlerce insan var. mutlu olmak bu açıdan çok daha değişik. mutluluğunun farkına varabiliyor insan çünkü ayırdına varmaya değer buluyor. hal böyleyken mutsuzluk daim mutluluk geçicidir ve aslında hayatımız boyunca taşıdığımız duygu yerine gelip geçici bir zevke önem vermemiz çok ikiyüzlüce.
her zamanki riyakarlığımız ve nankörlüğümüzle hayatımızın büyük bölümünde bize eşlik eden duyguya ihanet ederek bizi kandıran, anlık olan ve sanki daima bizimle kalacakmış izlenimini verip bizimle oynayan duyguyu önemsiyoruz. bu bana mide bulandırıcı geliyor.

mutsuzluk normal bir hayatın çoğuna etki ediyorsa diyebiliriz ki mutsuzluk gereklidir. gerekli olmasaydı bu kadar çok yer işgal edemezdi hayatımızda ve bu kadar önemli bir yere sahipse eğer ona kesinlikle ihtiyaç duyuyoruz.

ihtiyaçlarımızla barışmalı, mutluluğa suni bir değer biçmemeliyiz. mutluluğu anlamsız bulan bir insanın mutsuzluğuyla huzur bulması hayatı değerli bir şekilde yaşayabilmenin tek yolu belki de. mutsuz olun, huzurlu olun. mutluluğa kafa yormayın. o nasılsa geliyor ve çok güzel bir sevgili gibi gidiyor.

acı sadece egoyu besler mutluluk ise egosuz olma halidir. mutlu olmak insanlara bu yüzden zor geliyor. bu yüzden dünyada milyonlarca insan sefalet içinde yaşıyor. ve kimse mutlu birinden hoşlanmaz çünkü mutlu kişi diğerlerinin egosunu incitir. ve tabi ki dünya acı çeken insanlardan oluşur. çünkü kimse tüm dünyayı karşısına alma cesaretini gösteremez. mutlu olup mutluluğa saygı duymalıyız.hayatın amacı mutlu olmaktır.