misafir çocuğunun yaptığı şerefsizlikler

dolabıma saklanmak şeklinde vuku bulmuştur.

efenim bir gün zat-ı şahanem duştayken eve misafirler gelmiş. işimi bitirmiş sam fisher misali odama geçiyorum. tam paris ten aldığım bornozu indirirken yeteneksiz, yaratıcılık fukarası iblis veled fırlıyor. allahtan son anda ihrama girme başarısı gösteriyorum. veled bir de kız çocuğu.

yarın öbürgün psikolog koltuğuna oturtup çocukluğuna indiklerinde allah muhafaza beni bulacaklardı.

Bilgisayarı himayesi altına alır, defterleri karalar, beyaz deri koltuğun başını tükenmez kalemle çizer, özenle dizilen oyuncakları halleder... Bence balkonun kapısını açtıktan sonra çocuğu futbol topu gibi görüp gelişine vurmalıyız.

Tuvalete dışkısını bırakıp temizlemeden gitmesi hala aklıma geldikçe sinirleniyorum.

koltuğun altına sümük sürmek, re rö ro.

odanı kitaplarını bilgisayarını işgal eder velet.

Bilgisayarı katleder,
Kitap defterleri karalar , paramparça eder.
Evde kendini başbakan sanır,
Güzelim nevresime işer, sıçar.
odanın duvarlarını paint sanir. Mahveder.

Ama yine de o bir çocuktur.