bugün

bir rivayete göre merhaba kelimesinin kökenidir, asıl halidir, mirheba mirheba diye diye bu hale gelmiştir.

türklerin henüz tam anlamıyla bütünleşmediği, devlet haline gelemediği ve boylar halinde yaşadığı zamanlarda; farklı boylardan kişi ya da gruplar av, gezinti... gibi durumlarda karşı karşıya geldiği zaman, kötü niyetli olmadıklarını ve amaçlarının barış içinde geçip gitmek olduğunu belirtmek için, iki taraftan birer kişi öne çıkar; boş araziye kimseye zarar vermeyecek şekilde* oklarını* atar, karşılıklı "mir heba" diye bağırarak iyi niyetlerini gösterirlermiş.

rivayet ama, kaynak soran olacak olursa, bir arkadaş. daha eski, ya da bir göçebe kökenli topluma da ait olabilir.
(bkz: güven atışı)
(bkz: güven atışı eğitimi)