bugün

insana en yakışmayan düşünce olan insan doğasına aykırı milliyetçiliğin sorunları çözmeyi bırakın sorunların kaynağı olması durumudur.

sermayenin yaşadığı krizler ve sıkıntılar, yeni bir paylaşım sistemi kurma arzusu tarih boyunca milliyetçilik kullanılarak kışkırtılan savaşlarla aşılmaya çalışılmıştır.

hatta bunu çok iyi ifade eden bir motto vardır: savaşı zenginler çıkartır yoksullar ölür!

bugün türkiye'deki sorun da budur. cumhuriyet sonrasında kemalist şeflerin dini kimliği yok etme gayretler ve bundan boşalan yere türklüğü koyma arzuları tekçi, militarist ve baskıcı bir devlet doğurmuş ülkedeki farklı kimlikler ve bunların kültürleri yok sayılmıştır. bu yok sayma politikası devam ettikçe kan akmaya devam etmiştir.

27 senelik milliyetçi politikalar artık iflas etmiştir.

ülkeye lazım olan şey milliyetçilik değil barıştır.
milliyetçilik ancak kafatası milliyetçiliği değil atatürk milliyetçiliği.
belli düşünceler etrafında saygı duyulabilecek fikir özütü fakat insan doğasına aykırı milliyetçilik diye bir argüman yoktur.zaten insan doğasında milliyetçilik her zaman vardır aykırı olanda zaten bu milliyetçililiktir.

ama türk milliyetçiliğinin ana esası birleşmeye diğer halklarıda kardeş olarak görmeye dayanır.milli bir ahlakın tamalayıcısı olarak islamiyet bulunur yani hem ironik hemde klişe bir şekilde turan felsefesine sahip bir ideolojiye dönülür.Kemalist milliyetçilik denilen akımda sanırım biraz ırksal milliyetçilik düşünseli ortaya çıkıyor arkdaşlarda bu olabilir faka bu politika çarpıtılmıştır.Bu milliyetçiliğin çarpıtıldığı dönem ise milli şef dönemidir.yoksa bana göre çarpıtılmadığı taktirde Atatürk milliyetçiliğininde turan felsefesiyle birebir örtüştüğü düşünülebilir.

yani milliyetçilik yararlı bir kavram ve topluma yarar sağlayabilecek itici bir güçtür.