bugün

ırkçı, tek kendi ırkını savunup diğer ırklara hakaret eder ki sübjektif bir bakış açısı vardır.

Milliyetçi: kendi milletine sahip çıkar. Kim kime düşman, dost diye objektif çıkarımlar yapıp değerlendirebilendir.
Önyargısız olması gerekir.
milliyetçi öfkelenmemiş ırkçıdır. bir fark yoktur yani.

zaten artık bu milliyetçi kanat işi ırktan çekip kültür milliyetçiliğine çekmiştir.

bunun aslında anlamı bu fikrin ne boş olduğunun ikinci örneğidir.

birinci örneği zaten saf bir ırkın olmaması yüzündendi, bu da zaten milli kimliğin bir bölgenin veya bir gurubun adı olmayacağı anlamına geliyordu.( biyolojik sebep)

ikincisi ise kültür alanına bu çekildi, bu da saf bir kültürün olmayacağı anlamına geliyor.

tabi milliyetçilikten anlaşılan şey saflıksa benim kafama göre milliyetçilik saçmadır.

ancak milliyetçilik bir kültürel etkileşimse o zaten salt senin kültürün olmuyor.

milliyetçilik bir evde doğup o evi vatan, içindekileri de kardeş bellemektir. ancak sığlığı sadece o evin hayatta olduğunu sanmasıdır.

hatta milliyetçilik o kadar sığ bir görüştür ki; bugün bu ülkede milliyetçi olmayanları tamamen yok etseler, bu sefer sen milliyetçi değilsin, hayır ben daha çok milliyetçiyim diye birbirini öldürürler.
milliyetçilik sağlıklı bir dünya görüşü değildir ve her zaman yozlaşmaya mahkumdur.

bilgi davaya bağlılığı, davaya bağlılık da düşmana olan nefreti körükler.

sert bir ideoloji olduğu için de bir yerden sonra ekseni kayar ve farkında dahi olmadan ırkçı oluverirsiniz.

cahiller zaten baştan kaybetmiştir her zamanki gibi. onların muhakeme yeteneği olmadığı için birileri ne tarafa doğru dürterse o tarafa giderler.

yeri gelir pkk ile masaya oturan adama bile oy verir, baş tacı ederler.

şimdi ulusalcılar alınmasın, onlarınki milliyetçilikten, türkçülükten ziyade "bana göre" türkiyecilik ve atatürkçülük.

onlar ne uzar ne de kısalır. *