bugün

genelde facebookta duygularınızı açamadığınız birine, sizin için önemli olan birine ya da yanlış anlaşılırsanız bir daha yüzüne bakamayacağınız birine mesaj gönderdiğiniz zaman oluşan paranoyalardır.

sırasıyla evreleri şudur;
-ya keşke göndermeseydim.
-yok yok iyi yaptım, içimde kalmasın.
-ama şimdi yanlış anlarsa.
-açıklarım ya nolcak.
-ya bi daha yüzüne bakamam kahretsin keşke yollamasaydım.

cevap gelene kadar paranoyalar gelişir de gelişir. gerektiğinde arkadaş aranır ve ondan ikna edici sözler beklenir. eğer iyi bir arkadaşsa

-olm ne olabilir ki en fazla lan, hem o kötü bi şey dicek kadar kötü biri değil...

gibi tesellilerde bulunulur. siz ona ''tabi ya, doğru'' dersiniz ama içinizde hep bi kuşku vardır. böyle durumlarda karşı taraf cevap vermez ve siz farklı bi sekmedeyken facebook sekmesinde oluşan (1) yazısına karşı adeta ölürsünüz. sanırım yazdı diye düşünür saçma bir oyun bildiriminin geldiğini görürsünüz. bir dahaki facebooka girişte mesaj kısmının (1) olduğunu görürsünüz, yine yüreğiniz ağzınıza gelir ve yine o olmadığını görüp umudu kesersiniz. ya da kesitiğinizi sanırsınız.