bugün

birbirinden pek hoşlaşmayan birand ve başbakanın 32.günde birbirlerine nasıl saçmaladığını üzüntüyle izlediğim durumdur.
sevemediğim iki insanın buluşmasıdır. program boyunca birand kontrataklarla golü bulmaya çalışsa da karşısında sert bir defans örgüsü ile karşı karşıya kalmıştır. gol olmasa da atak güzeldi be hacı. başbakanın sorulara cevaplarını dinledikçe "aha bu daha iyi günlerimiz" dedim içimden. sertti sert. ürperdim resmen.
birandın başbakanı mapusa gönderen şiiri okutmaya çalışmasıda son noktadır. az daha gaza getirse okutacaktı son anda bi hamleyle yeni şiirlerimiz var yavv deyip şu sürekli reklamlarda dönen aynıyız biz kem küm şiirini okudu ve sonundada nedense brand dan teğit alma ihtiyacı hissetti nasıl güzelmi işte biz buyuz... yemezler
posta gazetesini okuyanlar, "m. ali birand yazıyor" adlı köşeyi sanırım bir defa da olsa okumuştur. yazdığı her yazıda kürt açılımını öven, dış ilişkileri yücelten böyle bir adamın, başbakanı sevmemesi biraz garipsenmesi gereken bir durum. *