lüks anlayışı

Lüks anlayışınız algınızı yamulttu. 20 yıllık gecekondu mahallesinin yanına yaptığınız 1 aylık rezidansı görenler, bu gecekonduların ne işi var lan burda diye düşündü belki. olmadı işte amna koyum.

artık herkesin ayfonu var mesela; o artık zenginlik ölçütü değil. o bunu aldı ben bunu almam, ben ayfon alırım. bu kıskançlık, bu bencillik, bu egoistlik, bu bu bu nedir lan bu. sanki ayfonlar el emeği göz nuru. seri üretim sikimsonik teknolojik ürünler işte. kar marjı için; adam maliyeti düşürecek evet. çin'e kadar düşecek iş gücü, sen de: 'ayyy çoluk çocuğun eline düştü, 10 yaşında çocuğun elinde gördüm benim ayfon fores'i diyeceksin. ulan 8-10 yaşındaki çocuğun telefon kullanması normal de ayfon kullanması mı anormal acaba diye ben düşüneceğim, onu da senin yerine ben düşüneceğim.

aslında ortalama zekamla bu ülkenin neden gelişemediğini biliyorum: '40 yapar, artiz ne arar la bazarda, beyin bedava, oğlum bak git, bacın siqem'. takıntı, çıkarmak, bokunu, biz, daima. cümle bile kurmadım ama siz gayet tabiki anladınız. üretilmeyen bir şeyi bile bu kadar kısa sürede başka hiç bir millet tüketemez.
-tırnak içindekiler tırnak içinde kalaaa, edit beklenmeyeeee-

bu arada lüks anlayışı konusunu şeyediyoduk, nerelere geldin be adam diyebilirsiniz, son olarak onu da şeyediyim bi.
şimdi az önce verdiğimiz ayfon örneğinde bu fikre sahip yayık ağızlı kızımız yahut oğlumuz. biz yinede geleneği bozmayıp adını 'selinsu' yapıyoruz. evet, sözüm sana selinsuuuu. yoksulluk sınırında yaşıyor olabilirsin mesela. sen ya da başka bir 'kankancan', haberin var mı şu rakamdan 3.012,97 tl. *. neyse arkadaş ben kime ne diyorum, ona ayfon beş çıksın amna koyum.

rezıdıntta oturup, ayfonuyla sıtarsbuk kafede hava atmaktır.

almanyadan ucuz çikolata getirip eşe dosta fors basmaktır.

hayvanları koruma derneği üyesiyken, bir açılışta kürk giymek bu işin olmazsa olmazı.

içerisinde bulunulan devrin getirilerine göre farklılık arz etmektedir. söz gelimi; 300 sene evvelinin kralının sarayında olmayan lüks ve kolaylıklar günümüz orta gelirli hatta, fakir ailelerinde dahi var. plazma ve lcd televizyonlar, son model cep telefonları, bilgisayarlar, sıcak sudan soğuk suya girmeyen narin eller..

ama o dönem kazmayı alıp evine yol alan aile babasında olan saadet bugün ağız tadı olarak bizlerde yok. hep stres, hep postmodern koşuşturmaca ve gelişim ödevleri..

arkadaşlarımlayken farklı ailemleyken farklıdır.ee birinde parayı babam ödüyor, diğerinde benim cebimden çıkıyor.