bugün

koskoca birey olmalarına, ergenliğe adımlarını atmalarına rağmen hala bir kağıt parçasına sevinen akli dengesi kusurlu öğrencilerdir. yahu, o kağıt parçası için bir ağaç kesiliyor kuzum, ne gerek var böyle şeye deyip hocanın sıfatına atman lazım onu! sen kalk aldım diye sevin bi de! hayatta ki en önemli kağıt paradır azizim, bin defa mı söyleyeceğiz? ben 4. sınıfta takdir aldığımı hatırlıyorum da, protesto edip soyunmuştum sınıfta, takdir kağıdını da pipime asıp kaçmıştım, hey gidi.

+ anarşik cool adam!
üniversitede de şeref veya yüksek şeref belgesi aldıkları için de seviniyordur bu şuursuzlar. oysaki bilmiyorlar ki dünyanın akciğerleri gidiyor o adi belgeler için. *