bugün

böyle muhteşem bir tipin 17 yaşında böyle olması... büyük hayal kırıklığı. iyiki büyümüş abisi ne diyelim.
O zamanlar daha kıvanç'ın lise yılları, biz kıvanç'a ''kıvo'' diyoruz (kıronun tam zıttı). sonra kıvanç lisede hep bizle takılır, küçüğümüz sonuçta böyle olması daha münasiptir.

Kıvanç sabah erkenden okula gelir gömlekleri dışarı salar, saçlarını tuvalette jöleler sonrada yanımıza gelip ''abi nasıl olmuşum?'' diye bize sorardı, çok zırtapozdu kendisi az mı daşşak geçtik onla. ensesine az mı tokat patlattım.

bir keresinde hiç unutmam.Kıvanç koşa koşa yanımıza geldi ''abi şu kız nasıl çıkma teklifi etsem kabul eder mi?'' göstediği kıza baktık. kız afet bişey cin gibi gözleri var normal boylu, fiziği süper. sonra ''git çıkma teklifi et'' diye gazı verdik kıvanç'a sonra baktık, koşa koşa yanımıza geliyo.

-ne oldu lan kız kabul etti mi?

-evet abi çok mutluyum.

-eee, ablası filan varmıymış? bizede ayarlasın.

-ablası yokmuşta, dul anası varmış.

-adı neymiş?

-firdevsmiş.

-olum adında meymenet yok. siktir et o kadını.

-abi yok olmaz. yarın beni rivadaki evine çağırdı.

-oooo iş ilerlemiş kıvanç. olum yalnız dikkat et, o kızda bir sinsilik var.

işte böyle kıvanç'ın çöm hallerini bilirim ben, kerataya kantinden az mı çay ısmarlattım. az mı sigarasını içtim...