küçükken süper güçlerim olsun diye dua etmek

masumiyettir. ay savaşcısı tadında ama ondan çok daha kaliteli tılsımlı gelinlik diye bir çizgi film vardı. oradaki mor gelinlikli kızın güçlerine sahip olmak için az dua etmedim.

küçücüktüm ve hakikaten aylarca her gece dua ettim. yetmedi bi de yakın arkadaşlarıma da ettirdim. hepimizin süper güçleri olacak diye içim içime sığmıyordu.

ne güzel günlerdi be.

Zaten var olduğunu düşündüğümden anca şükür namazı kılardım.

ben tanrıyı kıskanırdım. tanrı olmamaya dayanamam.

Sihirli annem izledikten sonra hep onu dilerdim ve dayım bu yüzden yasaklamıştı izlemeyi bana. Hain dayı.

dayın nası yasaklıyor mk benim annem ve babam hariç küçükken bana kimse karışamazdı.

şu an bile hayalimdir.

Kuzenle abdest alip limon dedenin topragina cicek koyarak dua etmektir. Ne gunlerdi be, limon dedeyi allah sanmistik.

Pazar günleri banyo sonrası soba kenarında izlenen kanal d'nin sihir annem adlı dizisinin kaçırılmadan izlenmesiyle sonuçlanan eylem. Dizinin minik beynimde yarattığı o "ben de elimi aşağı yukarı sallayayım periler konseyine uçayım" isteğinin tüm hayal gücümü esir alması sonucu ne kadar kudretinden korksam da çekine çekine bir kullanımlık sihir hakkını diğer default dualarıma masumca eklerdim, her sabah da kontrol ederdim ama sonuç nafile tabii ki.

Örümcek adam olmak isterdim hep. Sonra avatar falan olmak istemiştim. Sonra olamayacak duaya amin denmez diye bir söz kafamı karıştırdı. Baktım gerçekler farklıymış. Vazgeçtim ben de dua etmekten. Daha makul dualara geçiş yaptım.

Uyku süper güçse ben kaptım bir tanesini. Uyuyarak zamanda yolculuk yapabiliyorum.