küçükken küçük olduğunu bilmemek

küçükken kendini büyük zannetmektir.

sizinle kocaman bir insanmışsınız gibi konuşan anne babanız varsa, küçükken küçük olduğunuzu anlamazsınız. kendinizi büyük sanarsınız. yıllar geçip de büyüdüğünüzde - artık anne ve babanızın sizinle daha az konuştuğu zamanlarda- geçen yıllarda aslında küçük olduğunuzu ama kendinizi kocaman bir dünya gibi hissedişinizi anımsarsınız.

artık büyümüşsünüzdür belki ama küçükken kendinizi hissettiğiniz büyüklüğe hiç ulaşamamış, o zamanki mutluluğa hiç erişememiş aklı küçüklüğünde kalan büyük bir şekil olmuşsunuzdur sadece.

buyuyup de buyudugunu bilememekten bin kat daha dogal ve rahat durum.

küçükken küçük olduğunu bilmemek, büyüdüğünde hâlâ küçük zannedilmenden çok daha iyidir demek istediğim.

bu yüzden okula başlamak.