bugün

patavatsız biri tarafından ezilmektir.
kendi halinde küçük düşürüyorsa yapan sorun olmaz pek. he diyip geçiniz.
Yıllar önce lise zamanları. Okuldan çıktıktan sonra gezmek ve üstüme başıma bir şeyler bakmak maksadıyla yakınlardaki avm'ye girdim. Girdikten sonra birkaç tane boğazlı sweat gördüm ve denemek için kabine yöneldim. Tam giyecekken sweatin boyun kısmında yırtık olduğunu farkettim. "bu ne aq!" diyerek kabinde bıraktım ve dışarıya çıktım. (ulan aq aldığın gibi koysana yerine işte!) neyse 10-15 dakika daha içeride zaman geçirdikten sonra birkaç tane abur cubur alıp dışarıya çıktım. Tam avm'den çıkacağım ki yanıma güvenlik görevlisi geldi ve onunla gelmem gerektiğini söyledi. Tam noluyor, ne bitiyor diye anlamaya çalışırken bir Baktım garip bir odaya giriyoruz. Duvarda hırsızlıkla ilgili yazılar falan filan var. Ben tabi hafiften tırsmaya başladım, lan acaba biriyle mi karıştırdılar diye düşünüyorum. Neyse girdik odaya, karşımda yetkili bir yavşağa benzeyen birisi sorguya çekmeye başladı beni. Benim hala bir şeyden haberim yok aq. Neyse bir baktım poşetten denediğim sweati çıkardı ve bunu neden yırttın dedi. Sinirlenince ve heyecanlanınca kendimi pek iyi ifade edebilen birisi değilim, dilim döndüğünce onu yırtmadığımı, aldığımda öyle olduğunu falan söyledim. Tabi gavat inanmadı, sırt çantamı falan karıştırdı. Kitaptan başka bir şey olmadığını görünce de gidebilirsin dedi.

ilk defa hayatımda hırsız muamelesi görmüştüm, kendimi acayip kötü hiasetmiştim ve küçük düşürülmüştüm. O an, o adamın bir şekilde canının yanması için birçok şeyi feda edebilirdim. Ulan 10 liralık sweat, benim onu yırtmamın bana ne faydası var da yırtayım. Ki senin ne kanıtın var da beni suçluyorsun. Tek hatam aldığım gibi yerine koymamak oldu ki bunu yapan sayısı da çok azdır. Gerçi o günden sonra kabinde ne denesem sonra olduğu gibi yerine koyuyorum.

Hani bir olay yaşarsınız da eve döndüğünüzde "ulan niye böyle yapmadın, niye şöyle demedin" diye kızarsınız ya kendinize, olayın üzerinden yıllar geçmesine rağmen hala kızıyorum kendime.
kendi hemcinsim, erkeklerin ilgisini çekmek icin beni küçük düşürdü yalan yanlış bir şekilde. sonra işte kızın arkasından kaşar dediler. akıllı durun.
Sene 1995 falan. Ilkokul 3 e gidiyorum. Reno broadway arabamiz var. Hatta seviniyoruz araba alabildik diye. Cevirmeli camli.
Bi tane sinava girmisim, derece yapmisim, bi ozel okul bana burs vermis. Ozel okula gidiyorum diye seviniyorum.
Bir gun ders cikisi babam beni almaya geldi. Bizim arabayi goren orospu cocugu veledin teki "kulustur arabasi var, babanin parasi anca ona mi yetti muhahaha" diye dalga geciyor.
O zamanlar ne kadar uzulmustum. Babamlara beni okuldan almayin demistim. Simdi keske her gun okuldan alsa beni. Amk hayati sen ne acimasizsin.