kürsüye çıkıp andımızı bütün okula okutmak

ilkokul ve ortaokulluların korkulu rüyasıdır. Herkes sırası geldiğinde oraya çıkıp okumak zorundadır. O gün okula gelmesen ertesi gün okursun. Komple o hafta gelmesen belki sıra diğer sınıflara geçer de kurtulabilirsin. 1 kere okuduğumu hatırlarım. Heyecan, utanç, korku hepsi bir aradaydı.

80 lerde 3 yaşında daha okula bile başlamamışken iken yaptığım eylem.

aynı okulda öğretmen olan anamla hergün gide gele ezberlemişim demek ki.

2. sınıftasındır, olanca gücünle bağıra bağıra okursun sesini ancak 3. sınıflara kadar duyurabilirsin. olsun ben elimden geleni yaptım.

bizde gönüllülük esastı ve tahmin edildiği üzere ben hiçbir zaman yapmadım. yapsam şaşardım zaten daha çocukluktan belliymiş boşa yaşadığım açık ve net.