bugün

Akla geldikçe sinirlendiren olaydır.
Amına koyim böyle hayatın. 2014 yılında babamı uçak çarpması sonucu kaybettik kaybedeli bu kadına bir şeyler oldu. Pazarda limon, su falan satmaya başladı. neymiş evi geçindirecekmiş. Geçen gün arkiler ile salı pazarının içinden geçerken rastladık buna. Görmezden geldim. Buna rağmen arkamızdan seslendi. Duymamazlıktan geldim ama ismimle seslenince arkiler "sana diyor galiba bu" dediler. Döndüm ne var dedim. Su verdi. Acayip utandım. Sırtımı kontrol ediyor bir de. Ulan 11 yaşında adama yapılır mı bu? insan bir düşünür. Ama beyin yok ki amk. Sinirden ağlaya ağlaya koşarak uzaklaştım ordan. Arkilerin yüzüne nasıl bakarım şimdi ben qankalar?
Komik değildi.
Marjinal de değilsin.
Seni sikerim.