bugün

önsöz: başlıkta karakter sınırlaması nedeniyle sıçmık bi başlık olarak gözükmüş olabilir göze. eğer öyleyse affola.

genelde ergenliğin ilk dönemlerinde görülür bu aktivite ve kimilerinde kalıcı olup ömrün geri kalanında da devam eder.

bu insan inançsızlığın rahatlığının kendine 'karşındakinin inancı' ile de alay etme

rahatlığı sağladığına inanır.

karşındaki allah için oruç tutup, zekat verio atıyorum salih amel işleyince vs vs..

o fırsattan istifade edip allah a küfür eder.

'bak ben içiyorum sıçıyorum bişey olmuyor' ağzından düşürmediği sözdür.

nirvana ya ulaştığı nokta ise allah a küfür ettikten sonra 'hani hadi gelsin çarpsın beni, taş etsin hadi hani nerde, hadi hani nerde!!'

dediği andır ki nirvanadan hiç dönmemesi dilenir.

sonsöz: işbu yazının amacı inançsızlığa kendi içinde mücadele verip sağlam temellere oturttuktan sonra inanlar değildir,

bir fikri olmayıp, fikrini temellendirmeyip, inanç ve ya inançsızlığı (ki o da bir inanç) kendi hayatına verdiği bir düzen olarak

görmek yerine çevreye verilecek zarar serbesiyeti olarak görenlerdir.

kendi inançsızlığını yaşamak ona göre 'yaşamak' yerine karşısındakinin inancıyla alay eden onu hor görendir.