kendinle kahve içmek

* yalnızlığın anlaşıldığı dakikalardır.

sessizliğin ve sakinliğin kutlanma merasimidir.

tamam hepimiz yalnızız. tamam soğuk hepimizi üşüttü. tamam severek ayrıldık ve o bi daha aramayacak. tamam bazen diyoruz ki "keşke bileklerimi ekmek bıçağıyla kesseydim de o lafı etmeseydim"
e ama tamam be kardeşim.
tek başına bi kahve içme olayını bile bu kadar abartıp dirseğimizi sehpaya sehpaya çarpmaya ne gerek var.
tanım: sigarayla olunca gam kasavet bırakmayan, hayattaki küçük mutluluklardandır.

günlük şamatada, sevinçte, üzüntüde yazamayacağım binbir türlü duygu içinde sizin kendinize ayırdığınız bu kısa zamana minnet eden benliğinizden başka kimsenin göremeyeceği bir aynanın birden belirmesi ve görüntünüzün en güzel halinizle size göz kırpıp şaşkınca gülümsemenizi izleyerek bir anda kaybolması gibi düşünceler barındıran mutluluk ve huzurla dolu bir terapi.

günün hangi saati olur ise olsun yapıldığı vakit keyfine doyum olmyacak eylemdir.

Gayet normal bir aktivitedir. Bazı insanların kahveye ve kitaba bu denli fazla anlamlar yüklemesi garip gerçekten.

sabahları uyandıktan sonra, geceleri yatmadan önce ayışıgıyla yıldızları seyrederek, elindeki herşeyi bırakıp kendi kendinle sohbet ederek yapılan.

yalnızlık göstergesi tam olmasa da o an için yalnızsın işte.

tek başına kahve içmektir.

kırk yıl hatırı kalacak yalnızlığa sebebiyet verir. sırf o kahve yüzünden kırk yıl kıramazsınız yalnızlığınızın kalbini. git başımdan diyemezsiniz.