kendini tanimaktan korkmak

insanın bir yarattığı "kendilik imajı" bir de kendi istekleri ihtiyaçları ve doğası olan "kendi" vardır. Kendinden korkmak genellikle toplumla veya öğrendiklerimizle çelişen ihtiyaçlarımız var ise, meydana çıkan bir durumdur. Bu korku çok fazla ise kendi isteklerimize ve ihtiyaçlarımıza duyarsızlaşır ve artık onları farketmemeye başlarız. Bu uyuşmanın sonucu olarak da kendini rolune fazlaca kaptırmış bir oyuncu gibi yaşarız. Bu acı verir, çünkü duyarsızlaşma sadece bir uyuşmadır. ihtiyaçlarımız ve isteklerimiz, dolayısıyla da "kendimiz" yok olmayız hiç bir zaman. Boğulup, bastırılıp kalmış bir halde sürekli acı çekeriz.

ilim ilim bilmektir,

ilim kendin bilmektir,

Sen kendini bilmezsin,

Bu nice okumaktır.

Yunus Emre

günümüz şartlarında, her insanın içine yabancılık yerleştiğinden, doğal sayılması gereken durum.
insan çaresizdir, değişime nereden başlayacağını bilemez.
insan mutsuzdur çünkü kendini tanımamaktadır ve dolayısıyla ruhu organizmasına etki etmemektedir.
insan pes eder, pes etmesinin sebebi eskimiş bir benliği küstürme çabasıdır. çünkü ancak böylece yeni bir tanıma sürecine girebilir, karakter yüklenmeye başlayabilir.