kendini ciddiye aldırmak

bir yetenektir. yapamiyorum bunu hic bir sekilde.
insanlar beni hep idare edebilecegini dusunuyor. oylede oluyor aslinda.
ne kimseye baglayabiliyorum ne kaybetme korkusu asilayabiliyorum ne de dedigimi yapiyorlar. kadin veya erkek.
hani pazarlik sirasidna bile boyle oluyor. anlayan var mi ne demek istedigimi.

bir duruş meselesidir, duruşda herşeydir. başarabilen insan sayısı azdır, herkes kendince başardığını düşünür ama aslında yaptıkları en büyük hata bu olur.

ilk tanışma, görünüş, saç, kıyafet etkilidir. bir bankaya ceket, kravat giden ayrı, şalvar ile giden ayrı muamele görür. ve kibar bir yapıya sahipseniz yandınız demektir. insanların çoğu bunu anlayamıyorlar. ama mutlaka aralarında minnettar olan oluyor bir gün bu karşınıza çıkıyor.

"insanlar, sana sen izin verdiğin ölçüde davranırlar." 'a benzer bir söz vardı; bilmem kimin ola. ancak katılıyorum bu söylenene. evet, insanlar arasında bir saygı çizgisi olmalıdır ve bu gözetilmelidir. bazıları için esnek, bazıları içinde katı olacaktır bu çizgi. ancak bu ince çizgiyi tutturabilmek gerçekten güç. kaç yaşıma geldim hâlâ bazen çizgiyi tutturamıyorum. ama suistimal edilmek yerine sert de olsa çizgiyi çekmek gerekiyor.

neyse bugünlük bu kadar terapi yeter. görüşmemek dileğiyle.

Lisede cocgu ergenin basina gelen durumdur. Zira lisede kasar kizlar ve pic oglanlar hukum surerler eger siz de bunlarin yancisi degilseniz ciddiye alinmazsiniz hatta asagilanirsiniz. Sizden borc para isterler verirsiniz karsinizdakini de kendiniz gibi adam sanarsiniz cunku ama insanlarin ne kadar yavsak olduklarini gordugunuzde sonraki iliskilerinizde samimiyetin bokunu cikarmamaya dikkat edersiniz. Benjamin franklinin bir sozu var: insanlara kendinizi cok fazla tanitmayin. Unutmayin ki sig dereler kolay gecilirler.

yumuşak yüzlüyseniz, kendi mutluluğunuzu umursamayıp karşı tarafın mutluluğu için uğraşıyorsanız başınıza her zaman gelecek hadise.
üzüyor insanı. ne yani,ödülü bu mu olmalı böyle iyi davranmanın?
işte o zaman, yıkılıyorsunuz, üzülüyorsunuz, kendinizi harap ediyorsunuz. "böyle davranmayacağım bir daha." diyorsunuz ama yarın oluyor aynı şeyler bir daha tekrar edilir, yine üzülürsünüz.
bir ikilem, çıkmaz gibi bir şey.