kebap askerlik

ne hikmetse türk erkeğinin neredeyse tamamının askerlik görevini genelkurmay başkanı tadında yapmış olmasıdır.

sanırım koca bir bölüğün yiyeceği patatesi, havucu, soğanı soyan, buz gibi havada günde 8 saat tel nöbeti tutan, tuvalet, mıntıka temizliğini yapan, bulaşık ve kılık kıyafetleri yıkayanlar şu hep bahsi geçen profesyonel askerler. yoksa herkes rahat askerlik yapmış olamaz değil mi?

yoktur böyle birşey.

bir çeşit kabap türü, yoğurtluda yenilebilir.

her erkeğin dilinde olan fakat gerçekte olmayan durum. istisnalar (vekil, bakan çocukları, paşa çocukları, hakim ve savcılar vb.) haricinde bütün askerler standart bir süreçten geçer. acemilik dönemi en çok ezilinen dönemdir. orada tuvalet temizlemekten, elleriyle çim yolmaya kadar bilimum işleri yapan bünyeler; askerden dönünce bunları anlatamayacağına göre kafasından anı uydurur. kebap askerlik anılarını yazıp, anlatır. herkes kebap askerlik yaptı ise kim tutuyor lan o kadar kulede nöbeti?

daha abarmışı için.

(bkz: vurdum tekmeyi girdim komutanın odasına)
(bkz: helikopterden helikoptere tufekle atlamak) (bizde şarjör değiştirmek eylemi de eklenmişti)

bizim manevi oğlanın eğitimde ayağını kırıp ağustosta gittiği askerlikten istirat alıp ekimde gelmesi ve mart sonunda gitmesi.evde şafak sayıyo anlıyacağınız.

genelde bu kişi askerliğin en rahatını yapmıştır; koğuşçudur, yazıcıdır, vizitecidir, hiç nöbet tutmamıştır, rütbelilerle gırgır geçer hep. fakat bir yakını askere giderken, "oğlum yapraa yedin lan muhauhauh" gibi bir şeyler geveler.

mesela komutanın oğlunu konservatuvara hazırlayarak yapılmış olan askerliktir.

siyasi veya yüksek rütbeli asker akrabanız olmasını gerektirir.