kazanan tarafı tutmanın dayanılmaz hafifliği

genellikle oportunist ve dönek insanların, her zaman güçlünün yanında yeralma psikolojisiyle hareket ederek götü kurtarmaları ve kendilerini güvende hissetme durumudur.
kolay bir yaşam tarzıdır; onur ve ilke gerektirmez.

haklı bir dayanılmaz hafifliktir. ben de eskiden zayıfın yanında olmayı bir onur ve ilke zannederdim. sonra fark ettim ki zayıfın zayıf olmasının nedenleri çoğu zaman kendi tembelliği, takıntıları, düşüncesizliği. eğer ona haklı dersem, onun yanında olursam sürekli öyle kalacaktır. eleştiriye de tahammülü yoksa mecburen kazananların yanına gidiyorsun.

mesela adam 7 tane çocuk yapıyor sonra fakirim diye ağlıyor. o adamın yanında mı durucam. yoksa iki tane çocuğunu ilgi göstererek büyüten adama mı? ben mi dedim 7 tane çocuk yap diye. eğer sen o adama gariban gözü ile bakarsan, herkes bakarsa elbette 7 tane çocuk yapmaya devam ederler.