bugün

rahat insanlar senin de onların yanında rahat hissetmen icin sana alan acar.
bir insanın kendi olabilmesinden, dogal olabilmesinden, icten olabilmesinden daha guzel ne var ki?
bence insan en rahat sevdiginin yoresinde olabilmeli.
Bir insan sevdiceğinin yanında rahat rahat osuramıyorsa, neye yarar o? Değil mi?
kasıntı olmayan insan derken benim icten olabildigin insanı anladıgım.
her insanla belli bir mesafeni korucan. yanında burnunu karıstırmıcan, pırt yapmıcan, tuvaletin kapısını kapıcan, aynı evde yasarken duzgun pijamalar giyicen.
ben bunları kasıntılık olarak degil de karsındaki insana saygı olarak goruyorum.
Eski sevgilimle tuvalette kapı açıkken çok güzel muhabbet ediyorduk yahu. Neden olmasın?