işten kovulduktan sonraki ilk gün

'ararlar mı lan acaba? o kadar iş var amk, benden başka kim yapacak la o işleri.'

bok ararlar!

yeni bi gün başladı artık. sabah uyanmamak ne güzel, arkadaşlarına, köpeğine vakit ayırmak. biraz da kitap okur kendine zaman ayrırısın. iş yerindekiler boktan insanlardı zaten. o kadar gerilime, stresse, entirikaya dayanabileceğin süre buydu demekki. nerde trak orda bırak! her bitiş bir başlangıç. gün doğmadan neler doğar. ohh! çok fazla umursama, ama yeni bir iş bulmak için de çok fazla vakit kaybetme.

özgür mü yoksa tutsak mı oldacağını zaman gösterecek.

kredi kartın, telefon, elektrik faturan, kiran geldiği zaman anlaşılacak herşey. şimdilik gül, eğlen bu kısa zaman diliminin tadını çıkar. her ne kadar paranın boktan bir şey olduğunu bilincine kabul ettirsende dünyanın işleyişindeki en önemli meta para. lanet olsun ki öyle.

yeni hayatında başarılar.

not: bu entry kişinin kendi kendine verdiği telkinleri içerir.

derin ve karanlık bir çukura itilmek ve yere çarpmadan sürekli düşmek şeklinde düşünülebilir. ağır anlamsızlıktır.

1 anlık rahatlama ve ıs stresını 1 daha yasamayacagınız duygusu, ısten cıkar cıkmaz kadıkoye gıdılır, gezılır, ozgurluk hıssedılır, rıhtımda oturulur, aksam olunca eve gıdılır ve sakın kafayla sımdı ne yapılacak o dusunulur.
Not: tavsıye edılır, cıdden rahatlatıyor.