istah surubuyla karin doyurmak

doyup doyduğundan da bir şey anlayamamaktır.

70 yaşına da gelsen anne gözünde çocuksun ya; bir gün yemek yemesen, iki hafta her gün dört öğün yemek bile o bir günün açığını kapayamaz.
misal annem bu konuda yüksek ihtisas sahibidir. sadece bir akşam yemeğinde yaptığı yemeği beğenmeyip yemedim diye, ertesi gün eczanede ne kadar iştah şurubu, ne kadar vitamin ilacı varsa hepsini alıp getirmiş.
''al oğlum bunları içiceksin'' diyor ''ya anne ben zaten açım yemek ver yiyeyim'' yok, anlatamıyorum derdimi. sabah akşam iki kaşık iştah şurubu... hayır içmesem kadının aklı bende kalacak, böyle de manyak bir durum. e mecburen içiyorum da birader bu kadar iştah şurubu içen adamda mide mi kalır? kalmıyor.
sanırım iştah şurubunu amacından biraz saptırdık. bu açlık hissi verip yemek yemenizi sağlamıyor muydu eskiden! artık alıştım sabah öğle akşam dikiyorum kafama şişeyi. şurup bağımlısı oldum. tadı da güzel, karnım da doyuyor. ohh mis.