bugün

Avrupa macerasında, yazarların başından geçen, ilginç, bol komikli böyle çok gülmeli mülmeli olan, hayatları boyunca unutamayacak oldukları hatıralarıdır.
Barcelona' da bulunan bir burger king'de başıma gelen ilginç olaydır. Cem yılmazın da dediği gibi karşımdaki kasiyere toefl vermek üzereyken buyur abi ne istemiştin demesiyle dumur olduğum olaydır. Hayır kardeşim oraya ne ara yerleştik yahu. Tüm gramer kalıpları, bol bağlaçlı cümleler buyur abi demesiyle boğazıma düğümlenmişti. (bkz: heryerdeyiz)
haftaya gidiyorum. dönünce anlatırım hatıraları.
interrail olmasa interrail'den sonra gelişen bir anı. şöyle gelişti.

hollanda'da erasmus programıyla bulunurken, paris'e gitmiştik. paris metrosuna binip hosteli aramaya koyulurken, ineceğimiz durağı karıştırdık. indiğimiz yerde sortie yazıyordu. bizde yanlış geldik düşüncesiyle sonra oradaki kişilere sorup inmemiz gereken durağın 2 durak sonra olduğunu anladık ve metroya tekrar bindik. 2 durak sonra indik bi baktık yine sortie yazıyor. lan o kadar yer geldik bu nasıl aynı durak olur derken o kadar yorgunluk ve dalgınlıkla sortie'nin çıkış olduğunu insanları o tarafa yönelmeleriyle anladık. o anları yaşarken yorgunluk açlık ve uykusuzluktan dolayı çok komik olmasa da andıkça o günleri tebessüm ediyorum tekrardan.
parise gidebilmek için mecburi olarak bir gece geçirmek zorunda kaldığım brüksel'de başıma gelen olaydır. Tren garında sabahlama fikrime sabaha kadar küfür ettiğim ve brüksel'in tüm arap it kopuklarıyla muhabbet etmek zorunda kaldığım kabus gibi bir geceydi. Bir yandan cüzdan, pasaport korkusu bir yandan ne biçim bir yer lan burası dediğim andı. Dışarı çıktığımda ise bir adet dişi yaratığa rastlayamamış olmam o günü bana daha da ilginç hale getirmişti.
den haag'dan enschede'ye trenle dönerken bulunduğum vagonun ön tarafında iki tane kız olduğunu görmüştüm. montu atkıyı çıkarıp astım oturmaya başladım. apeldoorn'a geldiğimizde aktarma yapmak zorundaydık. kızların indiğini görünce bence hızlıca inip diğer treni beklerken geçen sürede belki birkaç konuşacak bir şey bulurum umuduyla hızla vagonu terk ettim. fakat hollanda'ya giderken soğuk olur düşüncesiyle nenemin elleriyle ördüğü atkıyı orada unuttum. çok üzülmüştüm, kızlarla da konuşamadık tren hemen geldi. olan atkıya oldu.
(bkz: https://www.facebook.com/...ups/interrailani/?fref=ts) bu grupta okuyup kıskandırandır.
pariste uluorta sevişen gençlerle karşılaşacağımı zannederken içi yanan varil etrafında çöreklenmiş zencilerin bakışlarından götüm götüm kaçtığım şey.şeysi.hatırası. ne boksa işte.

tulumu sırtlanıp gideyim demeyin. sikerler.