insanların yüzeyselleşmesi

günümüz toplumundaki en berbat durumlardan biridir.

tamam güzellik önemli ama o kadar da önemli değil.
kimse karşısındaki iyi mi, kafası uyuşur mu, ağzını açınca mantıklı iki kelime konuşabiliyor mu umursamamaya başladı.

bu durumu fark edip yalnızlığı seçeli bir yıldan fazla oluyor.
kimilerine göre benim yaptığım anormallik ama böyle daha iyiyim.

belki bir gün biri çıkar karşıma, o zaman fikirlerim değişir, o zamana kadar bu saçma ilişki biçimini, sahteliği ve adiliği reddediyorum.

yoksa siz hala yüzeyselleştiremediklerimizden misiniz?

t: insanların 3d'den 2d'ye geçmesi.

Sorgulamayı unutan insan kendisine verileni olduğu gibi kabul eder.