insanların ihtiyaç duydukları sözler

insanlar tek söze bile muhtaç kalabiliyorlar. bir tebessümle söylenmiş merhaba, sıcacık bir günaydın.
selam vermek bile artık insanlar için garip bir durum oldu. selam verilen kişi "neeyy baaa mı didin? " gibisinden şaşkınlık yaşıyor.
küçük bir çocuğa seni seviyorum demek en ihtiyacı olduğu anda yanındayım demektir...

her zaman arkandayım.

sen'i' seviyor'um'.

ne söylediğinin önemi yok, sesini duymam bile mutlu olmam için yetiyo. *

"seni anlıyorum"

öyle ihtiyaç duyulan bir sözdür ki hem de.

toplum içinde ağlamak hiç adetim değildir. çoğu kez üzüldüğüm ağlama ihtiyacı hissettiğim zamanlarda yalnız kalmayı tercih etmişimdir. ama her insanın bir gafleti oluyor.

nasıl olduysa anlık bir sinir boşluğuyla çok sevdiğim bir arkadaşımla kafede otururken aniden ağlamaya başladım. onca yıllık arkadaşlığımız boyunca beni ağlarken hiç görmemişti kendisi. öyle panik olmuştu ki. "ne oldu" diye sorduğunda içimden geçen her şeyi bir bir dökmeye başladım. işin kötü tarafı ben onları döktükçe gözyaşlarım daha da artıyordu. gözyaşlarım arttıkça da arkadaşım daha çaresiz kalıyordu karşımda, hissediyordum. "ben seni hiç böyle görmemiştim, sana ben çok imreniyordum, neden böyle oldu?" diye şaşkınlığını belli ediyordu.

daha fazla üzülmesin diye kendimi susturmayı denedim. ağlamak da gülmek gibi bazen kriz haline gelebiliyormuş; kendimi durdurmak istedikçe arttı. baktım olmayacak anlatıp ağlamaya devam ettim. ben anlattıkça o da bana kendinden örnekler veriyordu.

"sen öyle diyorsun ama enurchem, ben daha kötü haldeyim." diyip her söylediğime kendinden bir şeyler buluyordu.

çok kızdım o an ona. ya hu dedim, beni dinleyip destek olacağına, kendi dertlerini açtı bana. daha da devam etmek istemedim. sustum, sinirlenip.

sonra çok oturmadan ayrıldık. daha sonra sakinleştiğimde, o panik olmuş halleri bana öyle sevimli geldi ki. kendinden bana örnek vermesi, bir çeşit "seni anlıyorum" du aslında. illa direk söylemeye gerek yok, beni anladığını hissettirmişti ya, bu yetti.

"Beni asla birakma, sensiz yasayamam"

"iyi ki varsın"
"Sen bana yetersin" tarzı sözlerdir

bu aralar: "sana inanıyorum. "

hayat seninle güzel ,mutluluk sana yakışıyor.

he canım he, kral sensin, senin eşeğin kancık, sizin köyde okyanus var he.

-haydi.

iyi geceler.

-kilo mu verdin sen?