ilkokuldaki rakibenin adinin ozge olmasi

hayatın boyunca tanıdıgın tum ozgelere uyuz olmana sebebiyet veren durum. asıl sorunsa celişkide kalmak. butun ozgeler boyle uyuz mu, yoksa ben mi kuruyorum? zira her denemem aynı sonuca varıyor. ne yaparsam yapayım her ozge bana sinir bozucu, ukala, gıcık geliyor.
yetmezmiş gibi kardesinizin de ilkolul rakibesinin uyuz mu uyuz, sinsi mi sinsi bir özge oldugunu dusunun? tesaduf mu, takıntı mı, yoksa gercekten de boyle midir durum bilemiyorum.

bildigim tek sey; her seyin bir haziran gunu gozluklu, duzenli, tertipli, cok konusan, sahte sahte sırıtan, her rolume goz diken, bir de bana canım cicim diyen, arkamdan kuyumu kazmaya calısan bir kızla tanısmamla basladıgıdır. bir de 4 yıl boyunca o kızla savastıgım.

bir kıza nazaran, bir erkek için çok sakat iştir.

ilkokulda rekabet, genelde iki şeyden ötürüdür. birincisi derslerdeki başarı, ikincisi manita olayı. ( farkettim de, hayat boyunca öyle. ) derslerde rakibin "özge" olursa, bir kız çoğunlukla bir erkekten daha "başarılıdır". zaten "inek" de dişi bir hayvancıktır. yok, manita olayında rakibin özge ise, ya özge'nin anne-babasında hata var, erkeğe "özge" ismini koymuşlar; ya da özge'nin tercihi farklı.*