iktidarı eleştirmekten korkan sanatçılar

'sanatçı' kelimesinin tam olarak ne anlama geldiğini henüz anlayamamış sanatçıcıklarıdır. sanatçı dediğin eleştireldir, toplumun önünde bir hayat yaşar bu sebeple de örnek olmalıdır. hükümetin köpeği olursa sanatçı, sade insandan farkı kalmaz, peşinden koşturması gereken o kitleleri, bir sanatçı olarak bilinçlendiremez. bu da zaten o kişi sanatçı yapmaz, yandaş yapar, lüboş yapar.

her zaman eleştirilmeye mahkum olan iş sahipleridir(!) sanatçı dediğimiz kişiler halkın eleştirileri sanatıyla yapan kişilerdir.

edit: imla

sanat; insan'ın tanrı ile yarışmasıdır.
ülke olarak sahip olduğumuz bu sanatçılar (kendilerine göre sanatçı), toplum'dan kopuk, dünya'dan bi'haber yaşadıkları için, üretici değiller.

Tamamen bulunduğu toplumdan soyutlanmış halde, adeta inşa etmiş olduğu şatolarında yaşamakta olup halk arasına inmemekte, hatta koruma ordusu ile halktan ayıklanmış-kurtarılmış bölgelerde yaşamaktalar.

Bir komedyen, dolmuşa binmezse, semt pazarından alış-veriş yapmazsa, halkın arasına girmezse nasıl güncel-yaratıcı olabilir. Komedi; yaratıcılık-kıvrak zeka-çok iyi bir analiz-sentez yetisi gerektirir. Bunlar için toplumun değerlerini-açmazlarını-tabularını-acılarını-sevinçlerini-çaresizliğini özelliklede kişisel egoları-beklentileri tanımlamalıdır.

Bir komedyen, ilk eserlerini verdiğinde her zümre-sınıf kendinden birşey bulur. Çünkü; komedyen daha sınıf atlamamıştır. korumalar-zırhlı araçlar-halktan arındırılmış yaşam alanlarında olmaya başlar. Meşhur olmakla kazanımları insanı ''civciv yumurtadan çıkmış, kabuğunu beğenmemiş'' konumuna getirdiğinde (alt yapısı yoksa) bambaşka insan olur çıkar. Halkın tepkilerine duyarsız kalır.

Sanatçı kimliğini kazandığını sanan bu insan, sadece, çeşitli basın-yayın patronlarının pohpohlamasına-promosyonlarına-reklamlarına muhtaç kalır.bu basın-yayın patronlarıda siyasilerden alacağı, ballı teşvik-kredi-vergi afları nedeniyle, eleştiri ve mizah ile yolsuzluk-enflasyon-adaletsizlik-gelir dağılımı-sağlık-güvenlik-iş hayatı konularını işleyen sanatçılara kapılarını kapattığı için, zaten bir saman alevi gibi parlayan bu (sanatçı) kesim üretemeyeceğinden, halkın duygularına tercuman olamayacağından bu kısır döngüye kapılıp gider.

Ulusal kanallarda show-banal espriler yada 1-2 ay reklam ile yeni yapılan bir film-oyun, zaten cahil olan halkın bilinç altına işlenerek bir parça getiri sağlar.

olmayan sanatçıdır.herkes iktidarı gerek olumlu gerek olumsuz şekilde eleştiriyor.*

sanatçıları evrensel olarak gördüğüm için bana göre sanatçı dili de ''barış''olmalıdır.toplumu ötekileştirmeye kadar götürecek söylemlerde bulunmamalılar.