iki gunluk sehit sevgisi

şöyle bir şey olsun isteniyor galiba:

-okuldan mezun oldum, yaşasın!
-ama abi şehitler var. üzüleyim.

-sevgilim evlenme teklifimi kabul etti!
-ama her gün kaç şehit veriyoruz. üzülmeliyim.

sehitlere uzulme durumunun az surmesini ima eden sekil olmus. baska tanim sekli yok bunun.

daga ciksam olur mu? veya tezkereyi yururluge sokup kuzey irak a operasyon duzenliyim mi? ne diyorsunuz gencler? haber bekliyorum sizden.

kimi acılar, anlatılmaz. yaşanır. yaşanan bu acılar zaten kendi kişiliğini belirli bir noktaya sabitlemiş ve aklınca taşşak muhabetine odaklamış ve beyninde ki mavi damarlardaki sıvıyı sabitlemiş organizmalara anlatılması, anlatılsa bile bir cevap alınması çok zor acılar...
doğru, yanlış toplumların, kişilerin kendilerine göre hassas olduğu bir çok değer yargıları var.
bırakın insanlar en azından acılarını, göz yaşlarını, matemlerini doyasıya yaşasın.
sahte gözyaşları, ucuz milliyetcilik gibi kavramları, yaşamının baharında kara topraklara giden ana kuzuları ile bir tutmak kanımca yapılabilecek en büyük alçaklık.

Canını bile gözü kapalı verdiren güç?
Ne sömürgeci emperyalistler bilebildi,
Nede megola idea cı panislavistler bilebildi.
Bilemezlerdi de zaten bilemediler de.
Çünkü mesele vatandı ve gerisi teferruattı.
Kanla çizilmişti ve ancak kanla silinirdi.