Bugüne kadar o kadar çok din ve ateizm üzerine başlık açıldı ki hiçbiri bir yere varamadı. Çünkü din koskoca bir otorite idi. Ona inananlar asla yanlış yola sapmadı. Çünkü onu eleştirmek zaten günahtı. Atesitler ne söylerse söylesin, dine inananlar hurafe dışına çıkmayıp basit cevaplarla tartışmayı uzamadan bitirdiler. Ellerinde yazılmış kitaplar vardı çünkü.

"onlar buraya geldiklerinde bizim elimizde topraklarımız, onların elinde ise kutsal kitapları vardı. Şimdi ise bizim elimizde kutsal kitap, onların elinde topraklarımız var"

insan, manevi olarak bir şeylere tutunmak ister. Onu yaratan bir yaradan ve fani dünyada yaradanın kurallarına uyulursa vadedilmiş bir cennet var. Kulağa, sonu iyi biten bir masal gibi geliyor. Fani dünyada ezil ve sonunda mutlu ol. Seni yönetenlere itaat et ve ....
Kendi dininden birileri işkence çektiğinde bunun için isyan et. isyan et ama insanlık için değil, dinin için. Dünyada olup bitenler bundan ibaret. Müslüman öldümü isyan başlar ve hiristiyan susar. Hiristiyan öldümü isyan başlar ve müslüman susar. Toplumu kamplaştırmanın en iyi yolu. Ayrımcılığın hat safhaya vardığı an. Neredeyse bütün savaşların çıkış noktası yine din ve yanında yılmaz kardeşi ırkçılık. Ve Erkekler için biçilmez kaftan olan din kuralları (6 yaşında evlenebilirsin ama 9 yaşında ilişkiye girebilirsin).

Ayrıca din, yaşanan döneme ve yere göre değişim gösterir. Eğer hindistan'da doğsaydınız hindu olurdunuz. Amerika'da doğsaydınız hıristiyan olurdunuz. Peki arabistan'da doğsaydınız ne olurdunuz? Antik yunanda doğsaydınız Zeusa inanırdınız. Bugün bile dünyanın bazı ücra köşelerinde hiç bilmediğimiz tanrılar kol gezmektedir. Bu insanların suçu neydi de hala günah işliyorlar? Onlara neden hala kitaplı bir peygamber gönderilmedi ki inanmaları gereken tek bir tanrı olduğunu bilsiner?

Bu tartışmaların yanında belki de en hararetli olanları evrim teorisi ve bilimin gelişimi ile ortaya çıkan yeni bulgulardır. Ancak, bilimde yaşanan onlarca mucizeye rağmen hiçbir bilimsel gelişme peygamberlerin hiç görmediğimiz mucizeleri kadar etkileyici olamamıştır.

Şu an yeni bir peygamber gerçekten gelse, insanlığın yapacağı tek şey onu ertesi gün darağacında sallandırmak olurdu. Belki de bilimin ve materyalist düşüncenin tek başardığı iş bu olurdu.
alkolün olduğu bir ortamda ise tadından yenmez hale gelen tartışmalardır. ne yumurtlamalar çıkar, kimlere nelere hangi yorumlar yapılır, tartışan taraflar çoşar, kendilerinden geçer, izlemesi zevklidir. karışmamalı zevkine varmalı.
tartışanların insiyatifinde olan bir konudur. eğer ki önyargı ortadan kalkarsa bir yerlere varılabilir.*