bugün

her kalemlikte var olan istilacı bir türdür. Yeminlen öyledir. Mesken tuttuğu kalemliği senelerce terketmez. Ele alınır alınır, yazmaya çalışılıp yazamayınca geri bırakılır. Kimisinin rengi güzeldir, kimisinin elbet bir gün içi değiştirilecektir de ondan bekletilir. * [kesin içi tombul olanlardan olur bu tip]
ama Her zaman bir bahane vardır atmamak için. Sonuç olarak asla atılmaz, satımaz, yazılmaz. Hep orda durur, yer işgal eder kalemlikte ve hayatlarımızda. O asla cebe girmez. Kişinin yanında taşınmaz. Onun yeri kalemliktir ve hep öyle kalacaktır...

Napacam ben senle hiç yazmayan ama asla atılmayan kalemlik kalemi? napacam ha? Sen söyle? Zamanı geçmiş ajandalarla birlikte bela mısınız lan benim başıma? Atamıyorum da... Dik tutup üstüne mi oturalım yoksa!

Tövbe yarabbim.
hediyedir.
çok elim ve vahim bir konu. umut sarıkaya nın bununla ilgili çok güzel bir karikatürü mevcuttur. http://twitpic.com/f4g10