bugün

Kendi aklının katili olan milyonlarca insan gibi.
Herkesin çocukken doktor olma isteğide belki bu yüzdendir. yasal yolla insan kesip biçmek.
hangimiz karınca ezmedik, böceğe sert cisimle darbeler indirmedik ya da fareye gelişine vole çakmadık ki. evet hepimiz birer katiliz. ama ben en çok öldürdüğüm sinekleri, örümceklere yem etmemden dolayı katilim.

ilginç sav.
Böcekleri öldürmekten ziyade nice kalpler kirmadik mi? Asik olup sonra vazgecip birakmadik mi? Askin katilleri olmadik mi soyleyin bana!
ya da her insan katil olma potansiyeli ile yaşar. birisini öldürmek fiilen gerçekleşmez bazen. birisini unutmak da onu öldürmek demek değil midir?

her insan biraz katildir. çünkü bazen, insan sevdiğini öldürmek zorunda kalır. ama somut ama soyut olarak.
beş şehir filmine konu olmuştur bu düşünce.
Katil olmak için illa çekip silahı birilerini vurmak gerekmez.kimi hayallerin, kimi duyguların, kimi fikirlerin, kimi umutların, kimi aşkın, kimi sevginin, kimi ziyan ederek ömrünün katilidir.
Evet hepimiz ucundan köşesinden biraz katiliz hayatta.
(bkz: herkes öldürür sevdiğini)