bugün

her sabahın köründe andımız denen şeyi okumak zorunda bırakıldığımız zamanlara atfen yapılmış bir tanımlama.
Ah o ne biçim bir prosedürdü. Tek bir öğrencinin de andımız safsatasından pay çıkardığını, anlayarak okuduğunu falan sanmıyorum.
Hala okunduğunu sanan bendenize baya bi nostalji olmuştur.Sabah erkenden gelip en ön sırayı kapar andımız için el kaldırırdım.3-5 kişi bi mikrofonu tutar tutamayacağımiz sözler verirdik.