her insan kendisi için savaşsa

kavgaya yer kalmaz artık. çünkü her insan korkar savaştan. vuruşmaktan kaçınır. emir veren yoktur artık ona. yalnızdır. toplumun bahşettiği yüce düşünceler yoktur hayatında. kahraman değildir, olamaz da. ölürse, pisi pisine ölmüş sayılır. törenler düzenlenmez arkasından, ağlamaz kimse. bir karınca öldü derler, yalnız bir karınca. ne fark eder! bak biz yaşıyoruz, biriz. ama yüce bir birliktelik değil bu. sadece üreme ihtiyacı ve bazı temel ihtiyaçlar... bizi birleştiren. bir insan ölmüş ne çıkar? ölmek, bak sevişmemiz kadar basit. hayat iyisiyle kötüsüyle devam ediyor. bu hayatı sevmeliyiz. budur insanın kendisi için savaşı. ve her savaş bizi yalnızlaştırıyor.