hayattan sıkıldığını anladığın an

bir an değil.

binlerce an'dan oluşan partların birleşip karşına dikildiği vakittir aslında.

işten, paradan, aileden, şehirden, kredi kartından, okuduğun haberden, gördüğün duyduğun lanet şeylerden, soğuktan sıcaktan, çıktığın merdivenden, indiğin asansörden, ceketinin düğmesini iliklerken harcadığın enerjiden, sabah kalkma zorluğundan, gece yatmak istemeyişten, paranoyalardan, tırnakların arasında biriken pislikten, gereksiz soru soran aptal insanlardan, siyasetten, coğrafyadan, okuldan, dersten, telefondan, mesajlardan, zamanla ortaya çıkan her şeyden, pis kokan havadan, alttan gelen gürültüden, dökülen yapraklardan, kafana takılan soru işaretlerinden, ıslak zeminde kaymaktan, otobüs beklemekten, yerdeki tükürükten, yerdeki cam kırıklarından, iç içe geçmiş klasörlerden ne diyom amk ben.

herkese iyi akşamlar.

Duyarlı insanların daha çok hissettiğidir.