bugün

Mutluluk.
Kadın eksik.
Kendimden başka her şey var.
Cesaret.
hayat eksik.
ekşın yok ekşın.
hayat eksik.
şans eksik.
Huzur be amk çç huzur.
Sevildiğim hissi eksik.
şu son iki senedir yaşama sevinci.
Bilmem? Özel mesaj?
Bak Çayım, si.. Sigara eksik.
Param eksik. Bitmiyorda yetmiyorda. Bitmiyor sonuçta.
para para para bolca para eksik.
Hareket eksik. Oturan boğanın teyze kızı gibi kaç haftadır eve çakılı durumdayım.
Huzur para güven vs sayardım ama şu an en çok para.
Mümin olmak. O kadar kötü olmayı başaramadım.
çok akıllı ve zeki olduğunu düşünmeyen insanlar.

çevremdeki insanlara baktığımda, herkes ne kadar da akıllı ve zeki olduğundan emin. çocuklarının yaramazlıklarının sebebi bile bu. ''fazla zeka!!'' kurnazlık, arsızlık ve fırsatçılığı böyle tanımlıyor maalesef insanlar artık.

sokakta, iş yerinde, telefonda boş boş konuşarak insanın zamanını, enerjisini sömüren, gereksiz, saçma sapan işleri ve olayları kovalamak için sizin arkadaşlığınızı ve kişisel sınırlarınızı zorlayan bir sürü sözümona akıllı arkadaş! bir benim sanırım, saf ve yeterince düşünmeden hareket ettiğini düşünen.

ve üstelik tüm bu olumsuz davranışlar karşısında, sizin mesafeli ve uzak tutumunuzun adı ise çekingenlik ve tutukluk.

her geçen gün sözcükler ve anlamları daha fazla uzaklaşıyor birbirinden. her biri giderek birbirini tanımlayamaz hale geliyor.

evet, benim daha az akıllı ve zeki olmayan arkadaşlara ihtiyacım var bu hayatta en çok.
sevgilim yok, evim yok, arabam yok, işim yok, ailem olduğum yerden çok uzakta.
şairin dediği gibi:

Ne yanar kimse bana âteş-i dîlden özge
Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı
peçete. ağladım ve burnum akıyor.
Neyin eksik olduğunu bilsem tamamlamak için uğraşırdım. Ama onu bile bilmiyorum.
(bkz: kefen)
Adalet. Zira Mutluluk var, mutlu son yok. Büyük eksiklik.
Sensin eksik. Ben bir bütünüm bir kere.