bugün

halı sahada ilk golü atan takımın karşı tarafa o leş gibi kokan, iğrenç yelekleri giydirmesi sonucu yaklaşık 5-10 sn süren dayanılmaz zulümdür. sonrasında bip vücutla bir bütün olacağından önemi yoktur o mutsuzluğun. dediğim gibi sadece 5-10 sn sürer, daha fazlası değil.

golü atan takım kendi yarı sahasında yeleklerin giyilmesi bekler karşı takımı keserek. karşı takımda ise şu tarz klişe sözler yükselir semaya nazır;

-ulan çok dar bunlar ya.
-abi ben zaten aynı rengim, giymesem.
-çok kötü kokuyorlar hıammına.
Hava soğuk olduğunda mutluluğa dönüşür.

Atletli arkadas bağırır,

"Verin lan bip leri biz giyecegiz."
Kahkaha attım sunu okurken. Karsida sisman varsa hele daha komik olur..

- ustumdeki zaten yesil ben giymesem olmaz mi?
+ olmaz kanka karisiyo.
- lan karismaz yaa, idare edin.
+ la giy sunu.
- hay amina koyim. Olmuyo bu bana cok kucuk.. Ne bicim kokuyo lan bu.

Hele o golu atan tarafin nasil gecirdik ama bakisi yok mu.. yiyen tarafi daha bi hirslandirir.
okurken o kokuyu bir anda burnumun ucunda duymama sebep olan mutluluktur.

lan beynimin koku lobuna yer etmiş allahsız koku.

edit: nasıl bir kokuysa mutsuzluğu mutluluk diye okumuşum zaa.
adam evden giresunspor formasını giymiş gelmiş. heyecandan ölüyor. kurala bak, ilk golü yiyen bipi giyer.
kaliteli halısahalarda karşılaşılmayacak durum. çünkü her daim o formalar temiz olur.
Gerçekten ben De mutluluk diye okudum lan. Okurken bile beynim yandi harbiden nasıl bir kokudur arkadaş o?
"ilk golü yiyen bipleri giyer beyler" sözüyle başlayan sürecin sonunda gerçekleşen eylem.
Ömrüm boyunca bir kez o biplerden giydim, oda oldukça temiz olduğundan maalesef ki o kokuyu alamadım.