halk otobusune binen hayat kadinini aninda tanimak

kaşar insan eylemi.

belediye otobüsüne binen orospuyu bir bakışta tanımak. işte budur.

içler acısı eylemdir. kişi aslında bakıp tanımamış olmayı tercih eder ama ne yazık ki göz göze gelinmiştir. yatakta beraber olduğun, ne kadar iğrenç bir iş yaptığını bir an bile düşünmeden, kullandığın insanın artık bir farkı yoktur diğerlerinden. aslında hiçbir zaman olmamıştır ama bu seferki daha bir iç burkar. sen bilirsin sadece o insanın çektiklerini ve ekmeğini kazanmak için ne kadar kötü koşullarda çalışmaya mahkum kaldığını. elbette düşünemezsin, düşünmezsin onun üzerinde inlerken. fakat o otobüste gördüğün an bin pişman olursun, uçkuruna daaaaa bu dünyada geldiğine de.